Paramythia-I
43.2κοινῇ γὰρ τὰ σώματα διδόντες ἰδίᾳ τὸν ἀγήρων ἔπαινον ἐλάμβανον καὶ τὸν τάφον ἐπισημότατον, οὐκ ἐν ᾧ κεῖνται μᾶλλον, ἀλλ' ἐν ᾧ ἡ δόξα αὐτῶν παρὰ τῷ ἐντυχόντι αἰεὶ καὶ λόγου καὶ ἔργου καιρῷ αἰείμνηστος καταλείπεται.
Vertaling
Door hun leven te geven aan de gemeenschap hebben zij voor zichzelf onvergankelijke roem gekregen en een voor iedereen zichtbaar graf: niet zozeer op de plek waar hun lichamen rusten, maar overal waar de herinnering aan hun roem levend gehouden wordt, telkens als zich een gelegenheid voordoet om hen met woorden te eren, of met daden na te volgen.
|
ἀγήρως |
onvergankelijk |
- ἐλάμβανον: distributief imperfectum (dezelfde handeling voltrekt zich op verschillende plaatsen), te vertalen met een voltooide tijd: 'ze hebben (ieder voor zich)...'
- ἐπισημότατον: de predicatieve plaatsing (buiten lidwoord en zelfstandig naamwoord) geeft het adjectivum extra nadruk
- ἐν ᾧ: het eerste ἐν ᾧ heeft τὸν τάφον als antecendent: '(het graf) waarin' > op de plek waar; het tweede ἐν ᾧ heeft een ingesloten antecedent: 'daar waar' > overal waar
- παρὰ (= ἐν) τῷ αἰεί καιρῷ: bepaling bij αἰείμνηστος 'telkens (αἰεί) bij een gunstige gelegenheid herdacht'
- καὶ λόγου καὶ ἔργου καιρός: 'een gunstige gelegenheid van woord en daad' > een gelegenheid om hen met woorden te eren, of met daden na te volgen
een voor iedereen zichtbaar graf
Pericles maakt hier een onderscheid tussen het perspectief van de nabestaanden en dat van de gevallenen. De gesneuvelde soldaten gaven hun leven (weer het woord soma ‘lichaam/persoon’ ) en zijn als wederdienst in het bijzijn van de nabestaanden bijgezet in een opvallend graf in de Kerameikos. De eigenlijke eer is echter onzichtbaar van aard: het is de onvergankelijke roem die tijd en ruimte overstijgt en waaraan Athene altijd weer zal doen herinneren.