Inleiding
34.6-7ἐπειδὰν δὲ κρύψωσι γῇ, ἀνὴρ ᾑρημένος ὑπὸ τῆς πόλεως, ὃς ἂν γνώμῃ τε δοκῇ μὴ ἀξύνετος εἶναι καὶ ἀξιώσει προήκῃ, λέγει ἐπ' αὐτοῖς ἔπαινον τὸν πρέποντα· μετὰ δὲ τοῦτο ἀπέρχονται. (7) ὧδε μὲν θάπτουσιν· καὶ διὰ παντὸς τοῦ πολέμου, ὁπότε ξυμβαίη αὐτοῖς, ἐχρῶντο τῷ νόμῳ.
Vertaling
Als ze de kisten met aarde hebben bedekt, spreekt een man die zorgvuldig door de stad is geselecteerd, iemand die door zijn intelligentie uitblinkt en die in hoog aanzien staat, een passende lijkrede uit voor de doden. Daarna gaat ieder zijns weegs. (7) Dit zijn hun begrafenisrituelen. En gedurende de gehele oorlog hielden ze vast aan deze traditie, telkens als de gelegenheid zich voordeed.
|
ἀξύνετος |
onverstandig |
- ὁπότε ξυμβαίη αὐτοις: optativus iterativus: 'telkens wanneer zich een gelegenheid voor hen voordeed'
een man die zorgvuldig door de stad is geselecteerd
Deze werd gekozen door de boulè, de vijfhonderdkoppige Raad. Perikles had al eerder een lijkrede gehouden in 439, waarin hij de gevallenen in de Samische oorlog herdacht.