Laatste rede

63.3

τάχιστ' ἄν τε πόλιν οἱ τοιοῦτοι ἑτέρους τε πείσαντες ἀπολέσειαν καὶ εἴ που ἐπὶ σφῶν αὐτῶν αὐτόνομοι οἰκήσειαν· τὸ γὰρ ἄπραγμον οὐ σῴζεται μὴ μετὰ τοῦ δραστηρίου τεταγμένον, οὐδὲ ἐν ἀρχούσῃ πόλει ξυμφέρει, ἀλλ' ἐν ὑπηκόῳ, ἀσφαλῶς δουλεύειν.

Vertaling

Mensen met dit soort opvattingen richten de staat waarschijnlijk snel te gronde, als ze anderen weten te overtuigen maar ook als ze ergens anders zelfstandig een eigen staat zouden beheren. Want een politiek van afzijdigheid leidt niet tot zelfbehoud, tenzij ze gekoppeld wordt aan de drang tot handelen. Het past niet bij een staat die een machtig rijk bestuurt, maar bij een ondergeschikte staat om veilig in zijn onderdanige rol te blijven.

ἀπράγμων
δραστήριος
ὑπήκοος

afzijdig, niet optredend, passief
actief
ondergeschikt

  • οἱ τοιοῦτοι: 'dergelijke mensen' > mensen met dit soort opvattingen
  • τε πείσαντες ... καὶ εἴ ... οἰκήσειαν: afwisseling van een participiumconstructie met een bijwoordelijke bijzin: variatio
  • που: 'ergens' > ergens anders
  • ἐπὶ σφῶν αὐτῶν αὐτόνομοι: 'op zichzelf onafhankelijk'
  • οἰκέω: 'een stad besturen'
  • τεταγμένος μετά: 'opgesteld naast' (krijgsmetafoor); het participium is conditioneel en krijgt daarom μή