Inleiding
59.3ὁ δὲ ὁρῶν αὐτοὺς πρὸς τὰ παρόντα χαλεπαίνοντας καὶ πάντα ποιοῦντας ἅπερ αὐτὸς ἤλπιζε, ξύλλογον ποιήσας (ἔτι δ' ἐστρατήγει) ἐβούλετο θαρσῦναί τε καὶ ἀπαγαγὼν τὸ ὀργιζόμενον τῆς γνώμης πρὸς τὸ ἠπιώτερον καὶ ἀδεέστερον καταστῆσαι· παρελθὼν δὲ ἔλεξε τοιάδε.
Vertaling
Die zag dat ze het moeilijk hadden met de ontstane situatie en dat ze alles deden wat hij zelf al verwachtte. Hij riep een vergadering bijeen (hij was nog strateeg) waarin hij hen een hart onder de riem wilde steken en hun woede wilde omzetten in een rustiger houding met meer vertrouwen. Hij kwam naar voren en sprak als volgt.
|
χαλεπαίνω |
het moeilijk hebben |
- αὐτοὺς χαλεπαίνοντας καὶ ... ποιοῦντας: AcP-constructie na een werkwoord dat een zintuigelijke waarneming uitdrukt (ὁρῶν)
- τε καὶ: verbindt de infinitivi θαρσῦναι en καταστῆσαι
- ἀπαγαγὼν τὸ ὀργιζόμενον τῆς γνώμης πρὸς τὸ ἠπιώτερον καὶ ἀδεέστερον: 'door het toornige van hun gezindheid weg te leiden naar het kalmere en het meer onbevreesde'