Gevolgen

51.6a

ἐπὶ πλέον δ' ὅμως οἱ διαπεφευγότες τόν τε θνῄσκοντα καὶ τὸν πονούμενον ᾠκτίζοντο διὰ τὸ προειδέναι τε καὶ αὐτοὶ ἤδη ἐν τῷ θαρσαλέῳ εἶναι· δὶς γὰρ τὸν αὐτόν, ὥστε καὶ κτείνειν, οὐκ ἐπελάμβανεν.

Vertaling

Toch toonden de mensen die zelf aan de dood waren ontkomen nog het meeste medeleven met stervenden en zieken. Zij wisten namelijk wat komen ging en hoefden tegelijkertijd nergens meer bang voor te zijn: twee keer kreeg je het niet, althans niet met dodelijke afloop. 

ἐπὶ πλέον                            
ἐν τῷ θαρσαλέῳ εὶμί      
δίς  

= μᾶλλον
vol goede moed zijn
tweemaal

  • ἐπὶ πλέον δ' ὅμως: 'toch nog meer' (dan de pasgenoemde vrienden) > toch nog het meest
  • διὰ τὸ προειδέναι: 'vanwege het van tevoren weten' > zij wisten namelijk wat komen ging
  • (διὰ τὸ) αὐτοὶ ἤδη ἐν τῷ θαρσαλέῳ εἶναι: '(vanwege het) zelf al in goede moed verkeren' > (en) hoefden nergens meer bang voor te zijn
  • ὥστε καὶ κτείνειν: fungeert als bijzin van gevolg
  • ἐπελάμβανεν: onderwerp is de pest (genoemd aan het begin van 51.1: τὸ μὲν οὖν νόσημα)

twee keer kreeg je het niet
Thucydides zinspeelt hier (bij monde van herstelde patiënten) op immuniteit van de gastheer: door eerdere besmetting zou autoimmuniteit ontwikkeld zijn. Thucydides stelt dat bij overlevenden van de pest het idee leefde dat de ziekte niet tweemaal fataal kon zijn, als zij zich opnieuw aan besmetting blootstelden. Van deze gewezen patiënten ontvingen andere (terminale) slachtoffers uiteindelijk de meeste verpleging en verzorging.