Oorlogsrede
140.2'Λακεδαιμόνιοι δὲ πρότερόν τε δῆλοι ἦσαν ἐπιβουλεύοντες ἡμῖν καὶ νῦν οὐχ ἥκιστα. εἰρημένον γὰρ δίκας μὲν τῶν διαφορῶν ἀλλήλοις διδόναι καὶ δέχεσθαι, ἔχειν δὲ ἑκατέρους ἃ ἔχομεν, οὔτε αὐτοὶ δίκας πω ᾔτησαν οὔτε ἡμῶν διδόντων δέχονται, βούλονται δὲ πολέμῳ μᾶλλον ἢ λόγοις τὰ ἐγκλήματα διαλύεσθαι, καὶ ἐπιτάσσοντες ἤδη καὶ οὐκέτι αἰτιώμενοι πάρεισιν.
Vertaling
Het was al langer duidelijk dat de Spartanen iets tegen ons in hun schild voerden en nu is het zonneklaar. Terwijl in de tekst van ons verdrag staat dat we bij geschillen arbitrage moeten toepassen en dat we dan beiden moeten houden wat we hebben, hebben de Spartanen zelf tot nu toe nooit om arbitrage gevraagd en accepteren ze ook ons aanbod daartoe niet. Ze willen de meningsverschillen liever in een oorlog beslechten dan met onderhandelingen en nu komen ze hier ons zelfs commanderen in plaats van ons hun grieven voor te leggen.
|
τὸ ἔγκλημα |
klacht, verwijt |
- δῆλος εἰμί + ptc.: 'ik ben duidelijk aan het...' > het is duidelijk dat ik
- οὐχ ἥκιστα: litotes
- εἰρημένον: accusativus absolutus (bij onpersoonlijke uitdrukkingen): 'terwijl gezegd is' > terwijl in de tekst van ons verdrag staat
- δίκας διδόναι καὶ δέχεσθαι: 'rekenschap geven en krijgen' > arbitrage toepassen
- ἡμῶν διδόντων: nl. δίκας; het praesens διδόντων is conatief ('als wij proberen te geven')