Oorlogsrede

140.1b

ἐνδέχεται γὰρ τὰς ξυμφορὰς τῶν πραγμάτων οὐχ ἧσσον ἀμαθῶς χωρῆσαι ἢ καὶ τὰς διανοίας τοῦ ἀνθρώπου· δι' ὅπερ καὶ τὴν τύχην, ὅσα ἂν παρὰ λόγον ξυμβῇ, εἰώθαμεν αἰτιᾶσθαι.

Vertaling

Het kan nu eenmaal gebeuren dat de politiek een onberekenbaar verloop heeft, niet minder dan de plannen van de mens. Daarom dan ook beschuldigen we het lot als iets niet zo gaat als we beredeneerd hadden.